اشعار استاد
سکوت
من سکوت اختران آسمان دانم که چیست
من سکوت دختر محجوب پر احساس را
من سکوتی را که تنها با نوای ساز و چنگ
هم سکوت جنگل خاموش را پیش از بهار
من سکوت عمق بحر بیکران دانم که چیست
در حضور مرد محبوب جوان دانم که چیست
در میان انجمن گردد بیان دانم که چیست
هم سکوت مرگبار مردگان دانم که چیست
داستان ماه را در بدر و تربیع و هلال
اعتراضات ملائک آنچه گفتند آشکار
آنچه حق آموخت آدم را زاسماء جمال
سّر آن خاک مبارک پی که در طوفان نوح
آنچه آتش را گلستان کرد بر جان خلیل
یونس اندر بطن ماهی با خدا دانم چه گفت
عطسۀ آدم که روح القدس در مریم دمید
گفت محی الدین که حیوان شو اگر خواهی کمال
گفت رومی من ز بسیاری گفتارم خموش
قصۀ نرگس که شد مخمور چشم مست خویش
آنچه را آموخت حافظ از خط زیبای یار
هفت خطم گر چه خطی می نخوانم غیر عشق
گر چه طفلم در طریق عشق و ابجد خوان علم
طفل عشقا دعوی باطل مکن خاموش باش
این ابیات بخشی از قصیده بلندی است که استاد با الهام از شعر سکوت
اثر ادگار لی ماستر شاعر اوایل قرن بیستم امریکا سروده اند
اعتراضات ملائک آنچه گفتند آشکار
آنچه حق آموخت آدم را زاسماء جمال
سّر آن خاک مبارک پی که در طوفان نوح
آنچه آتش را گلستان کرد بر جان خلیل
یونس اندر بطن ماهی با خدا دانم چه گفت
عطسۀ آدم که روح القدس در مریم دمید
گفت محی الدین که حیوان شو اگر خواهی کمال
گفت رومی من ز بسیاری گفتارم خموش
قصۀ نرگس که شد مخمور چشم مست خویش
آنچه را آموخت حافظ از خط زیبای یار
هفت خطم گر چه خطی می نخوانم غیر عشق
گر چه طفلم در طریق عشق و ابجد خوان علم
طفل عشقا دعوی باطل مکن خاموش باش
این ابیات بخشی از قصیده بلندی است که استاد با الهام از شعر سکوت
اثر ادگار لی ماستر شاعر اوایل قرن بیستم امریکا سروده اند
ماجرای شمس را با اختران دانم که چیست
وآنچه را کردند در خاطر نهان دانم که چیست
وآنچه آدم خواند برافرشتگان دانم که چیست
شد رهایی بخش نوح و نوحیان دانم که چیست
وآنچه گلشن را کند آتشفشان دانم که چیست
رمز آن زندان بی نام و نشان دانم که چیست
وآنچه برد او را بر اوج آسمان دانم که چیست
می نگویم هیچ و حشر مردمان دانم که چیست
گفته و نا گفته ای دانای جان دانم که چیست
غصۀ هاتف ز عشق آن جوان دانم که چیست
وآنچه گفت از جوهر لعل بتان دانم که چیست
خط زیبا بر جمال شاهدان دانم که چیست
مبدأ و پایان کار عارفان دانم که چیست
من سکوت طفل عشق بی زبان دانم که چیست
وآنچه را کردند در خاطر نهان دانم که چیست
وآنچه آدم خواند برافرشتگان دانم که چیست
شد رهایی بخش نوح و نوحیان دانم که چیست
وآنچه گلشن را کند آتشفشان دانم که چیست
رمز آن زندان بی نام و نشان دانم که چیست
وآنچه برد او را بر اوج آسمان دانم که چیست
می نگویم هیچ و حشر مردمان دانم که چیست
گفته و نا گفته ای دانای جان دانم که چیست
غصۀ هاتف ز عشق آن جوان دانم که چیست
وآنچه گفت از جوهر لعل بتان دانم که چیست
خط زیبا بر جمال شاهدان دانم که چیست
مبدأ و پایان کار عارفان دانم که چیست
من سکوت طفل عشق بی زبان دانم که چیست
فاش گویم یار مشتاق شماست
الصلا ای عاشقان روی دوست
الصلا ای بلبلان باغ عشق
عالمی مشتاق دیدار شماست
این قفس را بشکنید ای طوطیان
الصلا ای رهروان کوی دوست
الصلا ای تشنگان داغ عشق
چرخ گردان از پی کار شماست
بال بگشایید تا هندوستان
هفت پر از هفت شهر جان کنید
"قاف و القرآن "میان جانتان
فاش گویم یار مشتاق شماست
فاش تر گویم شمایید آن نگار
نفخۀ اویید و خود اویید هان
خود نه آن فرعون کو بی عون وفر
بلکه آن فرعون با فر و شکوه
سوی آتش رفت و آب لطف یافت
هر کجا جانی است جای عشق باد
"قاف و القرآن "میان جانتان
فاش گویم یار مشتاق شماست
فاش تر گویم شمایید آن نگار
نفخۀ اویید و خود اویید هان
خود نه آن فرعون کو بی عون وفر
بلکه آن فرعون با فر و شکوه
سوی آتش رفت و آب لطف یافت
هر کجا جانی است جای عشق باد
قصد قاف حضرت جانان کنید
" ادخلوها " دعوت جانانتان
طاقت او بی گمان طاق شماست
خود شمایید آن بهشت و آن بهار
خویش را خوانید فرعون زمان
شد در آب و کرد در آتش مقر
که چو موسی دید آتش را ز کوه
ای خوش آن کو سوی آن آتش شتافت
جملۀ جانم فدای عشق باد
" ادخلوها " دعوت جانانتان
طاقت او بی گمان طاق شماست
خود شمایید آن بهشت و آن بهار
خویش را خوانید فرعون زمان
شد در آب و کرد در آتش مقر
که چو موسی دید آتش را ز کوه
ای خوش آن کو سوی آن آتش شتافت
جملۀ جانم فدای عشق باد
بجزازعشق نگویم نکنم هیچ بیانی
سر سودای که داری تو که سود دو جهانی
عاشق روی تو باشند همه خیل ملایک
عنکبوتی است جهان دام نهان کرده به هر سو
باطن ذات تو باغی است پر از سنبل و ریحان
دل به مردار چه بندی تو که سیمرغ زمانی
جانب وصل تو پویند همه عالی و دانی
حیف باشد چو تو مرغی که در این دام بمانی
آهوی جان ز چه در وادی بی ذرع چرانی
طمع سیم و زر و وسوسۀ جاه و مقامات
گوش خود دور کن از غلغلۀ زاغ و زغن ها
عاقلان ، یوسف جان را مفروشید به درهم
طفل عشقم چه کنم جز سخن عشق ندانم
گوش خود دور کن از غلغلۀ زاغ و زغن ها
عاقلان ، یوسف جان را مفروشید به درهم
طفل عشقم چه کنم جز سخن عشق ندانم
از کفت بُرد به یغما گهر نقد جوانی
تا بگویند به گوشَت همه اسرار نهانی
عاشقان ، اشک روان را مفروشید به نانی
بجز از عشق نگویم نکنم هیچ بیانی
تا بگویند به گوشَت همه اسرار نهانی
عاشقان ، اشک روان را مفروشید به نانی
بجز از عشق نگویم نکنم هیچ بیانی
