شخصی گفت در خوارزم کسی عاشق نشود ، زیرا در خوارزم شاهدان بسیارند .چون شاهدی ببینند و دل بر او بندند بعد از او بهتر بینند ، آن بر دل ایشان سرد شود . فرمود اگر بر شاهدان خوارزم عاشق نشوند ، آخر بر خوارزم عاشق باید شدن ، که در او شاهدان بی حدند . وآن خوارزم فقر است که در او خوبان معنوی و صورت های روحانی بی حدند – که به هر که فروآیی وقرار گیری ، دیگری رو نماید که آن اول را فراموش کنی ، الی مالا نهایه . پس بر نفس فقر عاشق شویم که در او چنین شاهدانند .فیه ما فیه