پاسخ: چاره در این راه پناه بردن به ادبیات است، ادبیات کلاسیک جهان آکنده از نظریات متعالی در همۀ زمینه های مورد نظر است از جمله کتابی از پرفسور ایزوتسو در زمینۀ کوانتوم و اندیشه های هندی قابل مطالعه است. از ضروریات کار شما این است که عقاید خود را با معیار های علمی معتبر بسنجید و اگر آن عقاید درست باشد و با صداقت و محبت ادا شود بی گمان در مردمان مستعد موثر خواهد بود.

پاسخ: اگر آدمی خود را بشناسد بدین عنوان که خلیفۀ خداوند بر روی زمین است جای ترس و نگرانی برای او نمی ماند و عارفان گفته اند آنکس که از پروردگار خویش بترسد و پاس خاطر او را داشته باشد دیگر از هیچ امری نباید نگران باشد.

پاسخ: عرفان در میانه هیاهوی زندگی و اشتغالات گوناگون روزمره باید حضور داشته باشد. زیرا عرفان حضور الهی در همه شئونات زندگی است. مطالعه کتاب گزیدۀ منطق الطیر عطار اثر این حقیر به فهم این موضوع کمک می کند.

پاسخ: ازدواج های پیامبر اکرم و انگیزه های اجتماعی و عاطفی آن چندان روشن نیست ولی آنچه که  مهم است این است که پیامبر اکرم هیچ‌گاه شاکی خصوصی نداشته است و هیچ زنی خود را در بند ایشان گرفتار ندیده است مگر در بند عشق که متقابل بوده است. خانم کارن آرمسترانگ از دانشمندان معاصر انگلیسی در یک مصاحبه گفته است زنان پیامبر هیچ مشکلی نداشته و اگر پیامبر چنین مرد نازنینی بوده است من خود به همسری ایشان شتاب می کردم اگر چه او را صد همسر دیگر نیز می بود. زیرا یک لحظه حضور او به جهانی می ارزیده است.

پاسخ: مولانا در بیتی گفته است: گر نترسم ز ملال تو بخوانم صد بیت    که ز صد بهتر و ز هجده هزاران تو مرو     مقصود مولانا از هجده هزار اشاره به اعتقادی است که عارفان داشته اند به اینکه ما هجده هزار عالم در پیش داریم که مقصود آن عدد هجده هزار نیست بلکه کثرت جهان هایی است که آدمیان ممکن است در حیات های بعد از مرگ تجربه کنند و این در حقیقت سیر در اطوار بی پایان هستی است که بی نهایت است.

پاسخ: صحبت کردن ما با خداوند می تواند از طریق نماز و نیایش حاصل شود و نشانۀ ارتباط با خداوند شادی دل و سرور باطن است، زیرا در مصاحبت شیطان در آدمی شک و ریب و غم و اندوه حاصل می شود.

پاسخ: قرآن برای استخاره نیست و برای استشاره است، یعنی با آن مشورت کرد و از حکمت های آن بهره گرفت.

پاسخ: منابع بسیاری در باره او هست اما برای درک احوال عرفانی اگر پیشگفتار کتاب گزیده فیه ما فیه اثر این حقیر را بخوانید راهتان هموار می شود.

پاسخ: ان شاءالله گفتن نقشی در وقوع و عدم وقوع حوادث ندارد الا اینکه وقتی ما عبارت ان شاءالله را به زبان می آوریم توجهمان به این نکته جلب می شود که درست است که کارها طبق نظام عِلّی و معلولی رخ می دهد اما نهایتاً آن نظام نیز در دست قدرت الهی است و چون ما علل حوادث را به تمام و کمال نمی شناسیم بهتر است همیشه به این نکته توجه کنیم که اگر کاری در مشیت الهی نباشد، رخ نخواهد داد.