پاسخ: منظور از ميانه روى به عنوان خط فضيلت اين نيست كه شخص مسير متساوى الفاصله اى را با افراط و تفريط كه دو جانب حد وسط است حفظ كند، بلكه حد وسط كه فضيلت محسوب مى شود صفتى است و كمالى است در انسان كه به كلى با دو سمت افراط و تفريط متفاوت است و ماهيت آن ارتباطى به آن دو رذيلت ندارد و گاه باشد كه حد وسط از نظر ظاهر به يكى از دو جانب افراط يا تفريط نزديك شود اما هيچ گاه عنوان رذيلت پيدا نمى كند. مولانا حد وسط را امرى نسبى خوانده و گويد ممكن است كارى براى شخصى حد وسط و براى ديگرى افراط باشد. بنابراين فضيلت، در شناخت و حفظ نقطه اعتدال در هر كار و در هر مقام و موقعيت است. اما در عشق كه امرى بى نهايت است حد وسط وجود ندارد بلكه هر چه در آن افراط كنند و حرص ورزند زيبنده است.