101.
با توجه به اينكه سعادت در زندگى، اعتقاد به خوبى و حقيقت است، پس جايگاه رعايت اصول و فروع
دین کجاست؟
پاسخ: رعايت اصول و فروع اديان در همان ايمان به خوبى و زيبايى و دانايى است که از صفات خداست. البته ایمان حقیقی به زیبایی، دانایی و نیکویی مستلزم آن است که شخص این سه ارزش را بر همه ارزش های دنیوی چون ثروت و جاه و شهرت مقدم دارد.
پاسخ: فردوسى نخستين شاعر ايرانى است كه همه شاعران بزرگ ديگر بر سر سفره او نشسته اند، در حالى كه او بر سر سفره شاعر بزرگى ننشسته است. فردوسى حماسه سرا است اما در حماسه او لطايف ادبى، تغزلى و تعليمى نيز بسيار دیده می شود.
104.
منظور از "مشرك" كه در قرآن آمده است و بايد به مجازات برسد كيست؟
پاسخ: مشرك كسى است كه حق را بخاطر منافع شخصى يا گروهى زير پا مى گذارد و عدالت و انسانيت را دستخوش هواهاى خود
مى كند. مشرك از ديدگاه فلسفى كسى است كه غير خدا را در امور عالم شريك مى داند. آن شرک که تنها در عقیده ظاهر می شود موجب مجازات نیست بلکه موجب راهنمایی و هدایت است.
106.
براى شناخت ادبيات و قرآن از كجا و چگونه شروع كنيم؟
پاسخ: ادبيات خود از بهترين تفسيرهاى قرآن است. بايد با ادبيات انس گرفت و نيز با قرآن بايد مصاحبت دائم داشت تا بتدريج انعكاس حقايق قرآنى را در ادبيات يافت. مقصود از ادبيات بيشتر همان آثار فردوسى، نظامى، سنايى، عطار، مولانا، سعدى، حافظ و شيخ محمود شبسترى است.
109.
براى بهره مند شدن از مواهب اين دنيا و دنياى ديگر چه كنيم؟
پاسخ: اگر كسى در معبد عالم خود را وقف كند در خدمت به زيبايى يعنى هنر و دانايى يعنى علوم و فنون و نيكويى يعنى فضيلت و اخلاق، چنين كسى از بركات دنيا و آخرت برخوردار خواهد شد و بيشترين لذت مادى و معنوى به او خواهد رسيد.
110.
انسانها در اثر وابستگى شديد به دنيا روحشان سنگين و سرگردان است. راه رهايى از آن چيست و وابستگى به دنيا كدام است؟
پاسخ: وابستگى به دنيا در نفس خود كمال است و همه لذتها و گرايش هاى انسانى كه در ما هست، موهبت الهى است. اما وقتى اين تعلقات حق را زير پا بگذارد و دروغ را بر راستى ترجيح دهد و كبر را بر فروتنى و حرص را بر قناعت و كينه را بر مهربانى، در اينجا نام آن تعلقات، دنيوى و نفسانى مى شود كه مايه گمراهى و سرگردانى است. راه رهايى اين است كه شخص هر چه بيشتر خود را به زيبايى و دانايى و نيكويى وابسته كند و پاى از دايره خوبى و زيبايى بيرون نگذارد.
