عبادت در معناي گسترده آن، عبارت است از هموار كردن راه وجود خويشتن براي عبور مشيت الهي.
(كيميا 12– ص 34)
361
دانته در بخشي از كتاب كمدي الهي آشكارا نشان مي دهد كه پايان سير و سلوك نيل به وحدت است.
(كيميا 12– ص 35)
362
علم و هنر و اخلاق، كه ارزشهاي سه گانه عالم انساني، و به ترتيب جستجوي حقيقت و زيبايي و خير است، هر سه تلاشي است براي بازگشت به وحدت.
(كيميا 12– ص 39)
363
اگر آدمي وجه باقي و ابدي وجود خود را بپرورد و منحصر در تن و تعلقات جسماني نشود نه تنها طعمه مرگ نمي شود بلكه مرگ را طعمه خود مي كند.
(كيميا 12– ص 46)
364
شكسپير در آثار خود مكرر به اين نكته اشاره كرده كه زندگي ما، همچون يك قطعه موسيقي، نيازمند وزن و آهنگ و هم آهنگي است و اگر سيم انسانيت از كوك بيفتد زندگي زشت و ناخوش مي شود و رو به فساد مي رود.
(كيميا 12– ص 55)
365
محبان خدا از شفقت و مهرباني كه در دل نسبت به مردمان دارند آنها را به هرچه معروف و پسنديده است فرا مي خوانند و از هرچه ناموزون و ناهنجار است بر حذر مي دارند.
(متون عرفاني به زبان فارسي– ص 1)
366
مصاحبت مردان خدا به حقيقت مصاحبت خداست.
(متون عرفاني به زبان فارسي– ص 2)
367
دعوت به مصاحبت مردان خدا كه مي توان آن را صلاي عشق خواند از درونمايه هاي مهم ادب سنتي پارسي و گران ترين گوهري است كه مردمان مي توانند آويزه گوش كنند تا در جوانی و پيری و شاهی و درويشی به طور يكسان ايشان را شكوه و شوكت و حشمت بخشد.
(متون عرفاني به زبان فارسي– ص 2)
368
در جهان امروز كه به همت فرشتگان فناوري امكان دسترسي به فرهيختگان يگانه جهان از طريق مصاحبه و سخنراني و يا كتابها و مقالات ايشان بر همگان ميسر شده است، مي توان اين نصيحت را چراغ راه كرد و به جاي سرگرداني و پريشاني به جمعيت صاحبدلان و دانشوران جهان پيوست كه همه بالاتفاق مردمان را به اصول جاويدان خرد فرا مي خوانند.
(متون عرفاني به زبان فارسي– ص 3)
369
در كتاب فلسفه جاويد يا جاويدان خرد اثر آلدس هاكسلي گزيده هايي از سخنان "ابوسعيد" و "بايزيد" و ديگر صوفيان بزرگ در كنار سخنان "توماس تراهرن"، "اكهارت"، "لائوتسه"، "كنفسيوس" و قديسان مسيحي و ديگر مناديان معنويت در سراسر جهان گرد آمده است و همين تنوع گزيده ها با محتواي واحد نشان آن است كه راه سعادت بشر روي در وحدت دارد و اگر نام آن را "جاويدان خرد" يا تصوف وعنوانهاي ديگر نهند باكي نيست و اين اسمها سالكان راه توحيد را متفرق نمي كند.
(متون عرفاني به زبان فارسي– ص 4)
370
