گزیده ها

«مائده‌های آسمانی»

عیسی بن مریم گفت: پروردگارا، ما را از آسمان مائده‌ای بفرست تا این روز برای ما و آیندگان عید مبارکی گردد و آیتی از رحمت تو باشد که تو بهترین روزی‌دهندگانی(مائده: ۱۱۴)
□ این دعایی است که شایسته است همه مردمان به دل و زبان با پروردگار خویش زمزمه کنند و غیر از این مائده‌های زمینی که
آنها نیز لطف و رحمت خداوند است، همچنین مائده‌ای از آسمان برای روح طلب کنند که روزی خاص آدمیان در آسمان است.
مائده آسمانی یا از جنس حکمت و معرفت و دانایی است چون دریافتنِ سرّ ِ قضای الهی و راههای قرب به حضرت حق و شیوه‌های آراستن خویشتن برای محبوب شدن نزد آن معشوق یگانه و نهایتاً محبوب شدن در دل‌های مردمان. 

«عبادت و خدمت»

دو برادر بودند و مادری.
هر شب یک برادر به خدمت مادر مشغول شدی،
و یک برادر به خدمت خداوند.
آنکه به خدمت خداوند بودی

«طرح هوشمند»

جهان زیباتر از آن است
که فرزند بخت و اتفاق باشد
بلکه بی گمان فرزند بینش و دانایی است
زیرا ذرات پراکنده و سرگردان، که بی مقصود در هم آمیزند،

«روزۀ خیام، حماسه انسانی»

این دنیای خاکی
و آن هفت سیاره افلاکی
بلکه افق فرازین آفرینش
در پیش من سر فرود می‌آورند

«عشق به خویشتن، عشق به همگان»

بگذار ابلهان و بیخردان
بر گونه های "حکومت" و نامها که بر آنها نهاده‌اند
باهم به کشمکش برخیزند،
اما آن گونه که بهترین شیوه

«کشتی نوح» 

حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح
ورنه طوفان حوادث ببرد بنیادت
حافظ
□ کشتی نوح حلقه مردان خداست که هرکسی با ایشان نشیند از غرقاب کثرت و طوفان حادثات در امان ماند. خطاب حافظ به ظاهر با خویشتن است اما بدین بهانه که با خویش سخن می گوید، همگان را به کشتی نوح رهنمون شده است و به حقیقت کشتی نوح خود حافظ است و ادبیات قدسی و روحانی شاعران و بزرگان جهان.

«جذبه‌های صورت و معنی»

اگر ماهرویان چشمهای خود را
به طنّازی و دلبری
در چشمخانه بگردانند
طرفی نخواهند بست