بخشی از رباعیات خیام در آن آمده باشد
و در حلقه انگلیسی زبانان نیز هیچ گلچینی از بدایع ادب انگلیس
در دو قرن اخیر نیست که مزین به تمام یا بخش بزرگی از
رباعیات خیام با ترجمه شکوهمند فیتز جرالد نباشد.
برخیز و مخور غم جهان گذران
بنشین و دمی به شادی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت بتو خود نیامدی از دگران
این چهار پاره عیاره پندی شگفت است به همه آدمیان که :
تا چند درغصه این جهان فانی بی اعتبار فرو مانده اید؟
بپذیرید طبع گذران عالم را و شاد و سر خوش
از این سوی زندگی بیایید و از آن سو بروید
و بیندیشید که اگر قرار بود عمر ما بر دوام بماند،
نوبتِ زندگی کی از پیشینیان به ما می رسید؟
پس هر کس را دوری است و شکوه ای نباید داشت .
در بزم دور یک دو قدح درکش و برو
یعنی طمع مدار وصال مدام را
حافظ

برگرفته از کتاب " رباعیات حکیم عمر خیام"
مقدمه و شرح چهل رباعی
به قلم حسین الهی قمشه ای
خوشنویسی اثر امیر احمد فلسفی

و من می خواهم شما مرا يک آغاز بشمار آوريد
نطفه زندگی در فضای مِه آلود و نه در شفافيت بلور بسته می شود
کسی چه می داند، شايد بلور، همان مِه است که سقف ابهام و تيرگی اش را ويران کرده است
جبران خليل جبران

You are not enclosed within your bodies, nor confined to houses or fields.
That which is you dwells above the mountain and roves with the wind.
It is not a thing that crawls into the sun for warmth or digs holes into darkness for safety,
But a thing free, a spirit that envelops the earth and moves in the ether.
If this be vague words, then seek not to clear them.
Vague and nebulous is the beginning of all things, but not their end,
And I fain would have you remember me as a beginning.
Life, and all that lives, is conceived in the mist and not in the crystal.
And who knows but a crystal is mist in decay?
Khalil Gibran

برگرفته از کتاب پيامبر
اثر جبران خليل جبران
ترجمه حسين الهی قمشه ای

و ندای خدواندی با همان طنین به گوش می رسد
برای آن کس که بخواهد و بجوید
اما آن کس که به سوی زمین خم شده
و تمامی دل در گرو آب و نان و منّ و سلوی نهاده است
آن آتش را نمی بیند
و آن صدا را که چون رعد در بیابان پیچیده است نمی شنود.
جمیز راسل لوئل

ترجمۀ حسین الهی قمشه ای
برگرفته از کتاب «در صحبت قرآن»
تصویر کوه سینا

پیکار کنیم و به زخم ها نیندیشیم
کار کنیم و آسایش مجوییم
رنج بریم و هیچ پاداش نخواهیم
جز این پاداش که بدانیم
هر چه می کنیم خواست تو را در کار می آوریم
سن ایگناتیوس
ایگناتیوس از قدیسان مسیحی اهل اسپانیاست که بنیان گذار فرقۀ ژسویتها (jesuite) در قرن شانزدهم میلادی است.

“Teach us to serve thee Lord”
Teach us, good Lord, to serve thee as thou deservest
To give, and not to count the cost,
to fight, and not to heed the wounds,
to toil, and not to seek for rest,
to labor, and not to ask for any reward,
save that of knowing that we do thy will Amen.
St. Ignatius

برگرفته از کتاب «کیمیا -4» به قلم حسین الهی قمشه ای

و این حضور همچنان دوام یافت و او سرتاسر روز با من بود
و ما با هم در آرامش کامل کشتی راندیم
بر دریایی موّاج و پرآشوب
و دیدیم کشتی های دیگر را، شکسته و توفان زده،
در گردابها و تنگناهای سخت
و شگفتا از آن توفان که آنان را همه آشوب و تلاطم بود
و ما را همه آرامش و اطمینان
پس با پشیمانی و افسوس
به صبح های دیگر اندیشه کردم
که من نیز چون دیگران
بی حضور او مهار کشتی را رها کرده بودم
(و تا شام در قهر امواج گرفتار).
اکنون گمان دارم راز شگرفی را
از میانه آن رنج ها و سختی های پیشین دریافته ام
و آن راز این است:
اگر خواهی تمامی روز خداوند با تو همراه باشد
باید که او را صبحگاه طلب کنی.
رالف اسپولدینگ کوشمان

برگرفته از کتاب "در صحبت قرآن"
به قلم حسین الهی قمشه ای

و اجتماعی که بر آن می شمرند، به نظر نگارنده بیشتر واکنشی است
نسبت به ظلمها و تجاوزات و دروغها و فریبها و جهالتها و تفسیرهای ناموزون
که از مدعیان اسلام در طول تاریخ دیده و شنیده اند و از سخنانشان بیش از
تحقیقات خردمندانه و عالمانه، رایحۀ بُغض و عدوات، آزردگی و انتقام جویی به مشام می رسد.
نگارنده براین باوراست که اگر ایشان با صدق و اخلاص به آستان خرد و حقیقت،
فارغ از تعصبات زمان و بدیهای این و آن بار دیگر در زندگی احمد و قرآن او
و تأثیرات شگرفی که در اعتلای تمدن بشری داشته و شخصیت های بزرگ
که در دامن خود پرورده، نگاهی از نو دراندازند، ای بسا که عیب را بر مسلمانی ما نهند.
نظامی در حکایتی از زردشتیان خردمند که هر چند خدا پرستند،
به ظاهر آتش پرست خوانده شده اند، مسلمانان روزگارِ خویش را چنین ملامت کرده است:
جهان زآتش پرستی شد چنان گرم
که بادا زین مسلمانی تو را شرم
مسلمانیم ما، او گبر نام است
گر این گبری، مسلمانی کدام است

برگرفته از کتاب " در صحبت قرآن"
به قلم حسین الهی قمشه ای

ای فروغ حُسن ماه از روی رخشان شما
آبروی خوبی از چاه زنخدان شما
حافظ

و نیایش عرض نیاز است که:

عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید؟ چیست فرمان شما
حافظ

هر کجا حُسن و ملاحتی دل می برد دلبر اوست
و هر کجا جمالی مستی می آفریند ساقی اوست
و هر کجا زر و سیمی می بخشند از گنج اوست
و هر کجا قلمی به رقص می آید
و گردشها و چرخشهای بدیع و زیبا می آفریند
وجد و حالی است که از مشاهده خط جمال او حاصل شده است.

برگرفته از مقدمه کتاب "یاد یار مهربان"
به قلم حسین الهی قمشه ای
خوشنویسی اثر امیراحمد فلسفی